Efleha
Efleha, iki şekilde tefsir edilir:
1. Efleha; mutlu, bahtiyar manasında kullanılır; şu âyetlerde olduğu gibi:
Mü'minler felah buldu (yani, mutlu I bahtiyar oldu}. (Mü'minûn/1)
Tezekki eden felah buldu (yani, mutlu I bahtiyar oldu}. (Alâ/14)
2. el-Felâh, fevz [umduğunu ele geçirmek I umduğuna nail olmak, kurtuluşa ermek] manasında kullanılır; şu âyetlerde olduğu gibi:
Hakikat şu ki, mücrimler[235] felah bulmaz/iflah olmaz (yani, âhirette kurtuluşa ermez, umduğuna nail olmazlar}. (Yûnus/17)
Hakikat şu ki, zâlimler felah bulmaz/iflah olmaz (yani, kurtuluşa ermez, umduğuna nail olmazlar}. (Yûsuf/23)
Efleha, iki şekilde tefsir edilir:
1. Efleha; mutlu, bahtiyar manasında kullanılır; şu âyetlerde olduğu gibi:
Mü'minler felah buldu (yani, mutlu I bahtiyar oldu}. (Mü'minûn/1)
Tezekki eden felah buldu (yani, mutlu I bahtiyar oldu}. (Alâ/14)
2. el-Felâh, fevz [umduğunu ele geçirmek I umduğuna nail olmak, kurtuluşa ermek] manasında kullanılır; şu âyetlerde olduğu gibi:
Hakikat şu ki, mücrimler[235] felah bulmaz/iflah olmaz (yani, âhirette kurtuluşa ermez, umduğuna nail olmazlar}. (Yûnus/17)
Hakikat şu ki, zâlimler felah bulmaz/iflah olmaz (yani, kurtuluşa ermez, umduğuna nail olmazlar}. (Yûsuf/23)