Allah Rasulü'nin Doğumu ve Yahudilerin Tutumu
Resulallah’ın doğduğu 12 Rebiülevvel Pazartesi (M.S 571-20 Nisan Pazartesi) gecesi dünyanın çeşitli yerlerinde hayret uyandırıcı garip olaylar olmaktaydı.
Aynı gece Yesrib’te tan yeri ağarırken ufukta bir yıldız görünmüş, mehtabın aydınlığını bastırmıştı. Onu gören Yahudi bilginleri:
-Şu gördüğünüz Ahmed’in yıldızıdır. Ahmed bu gece doğmuştur. O dünyaya gelmiştir dediler.
Yahudi bilginleri yanlarında bulunan kitaplarda peygamberimiz peygamber olarak gönderilmeden önce sıfatlarını ve Yesrib’e hicret edeceğini bulmuşlar ve okumuşlardı. Nice yıllardan beri gelişini beklemekteydiler.
Yahudiler ahir zaman peygamberinin aralarından, kendi ırklarından çıkacağını zannederler; bununla öğünürler, düşmanlarını bununla korkuturlardı.
Aynı gece Mekke’ye yerleşmiş, orada oturmakta olan bir Yahudi Kureyşîlerin meclislerinden bir mecliste bulunmaktaydı. Yahudi birden yerinden fırlayarak:
-Ey Kureyşin uluları! Siz bana şunu bildiriniz. Bu gece sizlerden birinin çocuğu doğdu mu? Diye sordu.
Yahudi’nin oturup dururken birden ayağa fırlayıp, böyle bir soru sorması oradakilerin merakını uyandırdı. Fakat hiç birisinin o gece Mekke’de çocuk doğup, doğmadığı konusunda bir bilgisi yoktu. Bu nedenle:
-Ey Yahudi! Bu gece içimizden birinin çocuğu olup olmadığını bilmiyoruz. Doğmuş da olabilir, doğmamış da olabilir. Hem bu seni niye ilgilendiriyor? Diye sordular.
Yahudi:
-Ey Kureyşin uluları! Vallahi bu durum sizin için bir kabahat, bir eksikliktir. Ben sizin bu durumunuzdan iğrendim.
Ey Kureyş cemaati! Bakınız! Sözlerime iyi kulak veriniz. Sizlere söylüyorum. Söylediklerimi doğru olarak hatırınızda tutunuz ve unutmayınız.
Bu gece bu ümmetin ahir zaman peygamberi Ahmed doğdu. O dünyaya teşrif etti. Eğer bu konuda bir yanlışım varsa, yalan söylüyorsam Filistin’in kutsiyetini inkâr etmiş olayım.
Evet! Sizlere tekrar söylüyorum. Onun iki kürek kemiği arasında kırmızımsı, üzerinde tüyler bulunan bir ben, gözlerinin aklığında hafif bir kızıllık vardır dedi.
Toplantıda bulunanlar Yahudi’nin bu sözlerine hayretler içinde dinlediler. Her birisi evlerine döndükten sonra Yahudi’nin söylediklerini ev halklarına anlattılar. Onlardan bazıları Muhammed’in (a.s.) doğduğunu duymuştu. Toplantıdan gelene:
-Vallahi Yahudi’nin dediği doğru olsa gerektir. Bu gece Abdülmuttalib’in oğlu Abdullah’ın bir Oğlu doğdu. Adını Muhammed koydular dediler. Hemen Yahudi’nin bulunduğu yere gittiler. Ona:
-Sen bize dün gece bir çocuğun doğduğundan, Onun ahir zaman peygamberi olduğundan bahsetmiştin. Biz böyle bir çocuğun doğduğunu duymuş bulunmaktayız. Sen o çocuğun bizden doğduğunu ve kim olduğunu öğrendin mi? Diye sordular.
Yahudi:
-Bahsettiğiniz çocuk benim size haber verdiğimden önce mi yoksa sonra mı doğmuştur? Diye sordu.
-O senin bahsetmenden önce doğmuştur. Adı da Muhammed’dir dediler.
Yahudi yerinden kalkarak:
-Siz beni Ona götürünüz. Ben onu görmeden sorduğunuz soruya yanıtlayamam dedi.
Yahudi yanlarında olduğu halde kalkıp Abdülmuttalib’in evine gittiler. Hz. Amine’nin lohusa yattığı odaya girmek için izin istediler. İzin verilince içeri girdiler. Muhammed’i (a.s.) Yahudi’nin karşısına çıkardılar. Yahudi’nin ilk baktığı yer iki kürek kemiğinin arası ve gözlerinin aklığı oldu. Oradaki beni ve gözlerindeki kızıllığı görünce üzerine fenalıklar geldi; baygınlıklar geçirdi. Az kalsın hasedinden ölüyordu. Yahudi’yi güçlükle ayılttıktan sonra ona:
-Ey Yahudi! Yazıklar olsun. Ne oldu sana? Diye sordular.
Yahudi keder ve üzüntüden kendinden geçercesine:
-Artık İsrail oğullarından peygamberlikte gitti, kitapta ellerinden alındı. Yahudi bilginlerinin kıymeti ve itibarı yerlere serildi. Bu onların öldürülecekleri hakkında kesin bir hükümdür. Arapların gözleri aydın olsun. Onlar peygamberlikle kurtuluşa ereceklerdir.
Ey Kureyş cemaati! Şu söylediklerimle ferahladınız, sevindiniz mi? Vallahi size şu çocuğun doğuşundan sonra doğudan batıya kadar ulaşacak bir satvet, bir hamle ve atılım verilecektir. Şanınız çok yüksek olacaktır dedi.
(Konu alıntıdır.)
Resulallah’ın doğduğu 12 Rebiülevvel Pazartesi (M.S 571-20 Nisan Pazartesi) gecesi dünyanın çeşitli yerlerinde hayret uyandırıcı garip olaylar olmaktaydı.
Aynı gece Yesrib’te tan yeri ağarırken ufukta bir yıldız görünmüş, mehtabın aydınlığını bastırmıştı. Onu gören Yahudi bilginleri:
-Şu gördüğünüz Ahmed’in yıldızıdır. Ahmed bu gece doğmuştur. O dünyaya gelmiştir dediler.
Yahudi bilginleri yanlarında bulunan kitaplarda peygamberimiz peygamber olarak gönderilmeden önce sıfatlarını ve Yesrib’e hicret edeceğini bulmuşlar ve okumuşlardı. Nice yıllardan beri gelişini beklemekteydiler.
Yahudiler ahir zaman peygamberinin aralarından, kendi ırklarından çıkacağını zannederler; bununla öğünürler, düşmanlarını bununla korkuturlardı.
Aynı gece Mekke’ye yerleşmiş, orada oturmakta olan bir Yahudi Kureyşîlerin meclislerinden bir mecliste bulunmaktaydı. Yahudi birden yerinden fırlayarak:
-Ey Kureyşin uluları! Siz bana şunu bildiriniz. Bu gece sizlerden birinin çocuğu doğdu mu? Diye sordu.
Yahudi’nin oturup dururken birden ayağa fırlayıp, böyle bir soru sorması oradakilerin merakını uyandırdı. Fakat hiç birisinin o gece Mekke’de çocuk doğup, doğmadığı konusunda bir bilgisi yoktu. Bu nedenle:
-Ey Yahudi! Bu gece içimizden birinin çocuğu olup olmadığını bilmiyoruz. Doğmuş da olabilir, doğmamış da olabilir. Hem bu seni niye ilgilendiriyor? Diye sordular.
Yahudi:
-Ey Kureyşin uluları! Vallahi bu durum sizin için bir kabahat, bir eksikliktir. Ben sizin bu durumunuzdan iğrendim.
Ey Kureyş cemaati! Bakınız! Sözlerime iyi kulak veriniz. Sizlere söylüyorum. Söylediklerimi doğru olarak hatırınızda tutunuz ve unutmayınız.
Bu gece bu ümmetin ahir zaman peygamberi Ahmed doğdu. O dünyaya teşrif etti. Eğer bu konuda bir yanlışım varsa, yalan söylüyorsam Filistin’in kutsiyetini inkâr etmiş olayım.
Evet! Sizlere tekrar söylüyorum. Onun iki kürek kemiği arasında kırmızımsı, üzerinde tüyler bulunan bir ben, gözlerinin aklığında hafif bir kızıllık vardır dedi.
Toplantıda bulunanlar Yahudi’nin bu sözlerine hayretler içinde dinlediler. Her birisi evlerine döndükten sonra Yahudi’nin söylediklerini ev halklarına anlattılar. Onlardan bazıları Muhammed’in (a.s.) doğduğunu duymuştu. Toplantıdan gelene:
-Vallahi Yahudi’nin dediği doğru olsa gerektir. Bu gece Abdülmuttalib’in oğlu Abdullah’ın bir Oğlu doğdu. Adını Muhammed koydular dediler. Hemen Yahudi’nin bulunduğu yere gittiler. Ona:
-Sen bize dün gece bir çocuğun doğduğundan, Onun ahir zaman peygamberi olduğundan bahsetmiştin. Biz böyle bir çocuğun doğduğunu duymuş bulunmaktayız. Sen o çocuğun bizden doğduğunu ve kim olduğunu öğrendin mi? Diye sordular.
Yahudi:
-Bahsettiğiniz çocuk benim size haber verdiğimden önce mi yoksa sonra mı doğmuştur? Diye sordu.
-O senin bahsetmenden önce doğmuştur. Adı da Muhammed’dir dediler.
Yahudi yerinden kalkarak:
-Siz beni Ona götürünüz. Ben onu görmeden sorduğunuz soruya yanıtlayamam dedi.
Yahudi yanlarında olduğu halde kalkıp Abdülmuttalib’in evine gittiler. Hz. Amine’nin lohusa yattığı odaya girmek için izin istediler. İzin verilince içeri girdiler. Muhammed’i (a.s.) Yahudi’nin karşısına çıkardılar. Yahudi’nin ilk baktığı yer iki kürek kemiğinin arası ve gözlerinin aklığı oldu. Oradaki beni ve gözlerindeki kızıllığı görünce üzerine fenalıklar geldi; baygınlıklar geçirdi. Az kalsın hasedinden ölüyordu. Yahudi’yi güçlükle ayılttıktan sonra ona:
-Ey Yahudi! Yazıklar olsun. Ne oldu sana? Diye sordular.
Yahudi keder ve üzüntüden kendinden geçercesine:
-Artık İsrail oğullarından peygamberlikte gitti, kitapta ellerinden alındı. Yahudi bilginlerinin kıymeti ve itibarı yerlere serildi. Bu onların öldürülecekleri hakkında kesin bir hükümdür. Arapların gözleri aydın olsun. Onlar peygamberlikle kurtuluşa ereceklerdir.
Ey Kureyş cemaati! Şu söylediklerimle ferahladınız, sevindiniz mi? Vallahi size şu çocuğun doğuşundan sonra doğudan batıya kadar ulaşacak bir satvet, bir hamle ve atılım verilecektir. Şanınız çok yüksek olacaktır dedi.
(Konu alıntıdır.)
